wow wat ben ik mooi!
Een sensuele vrouw
Simone heeft pittige jaren achter de rug. En nu is het tijd voor haarzelf, vindt ze. En gelijk heeft ze! We kennen elkaar van een workshop, waardoor het contact makkelijk is gelegd.
"Wat zou je van jezelf willen laten zien?", vraag ik Simone. Daar heeft ze een duidelijk antwoord op. Ze is trots op haar lichaam, op haar ontwikkeling, op de bevrijding die ze ervaart. Ze voelt van binnen een wilde, sensuele vrouw die voluit wil genieten van het leven!
Als ze hierover praat beginnen haar bruine ogen te schitteren en krijgt ze een glans over haar gezicht.
Voor ons 50-jarig huwelijk wilden wij een herinnering dat ons beiden aansprak. Kees van Dongen is een favoriete schilder van ons.
Mirjam kwam langs voor een kennismakinggesprek en gevoel krijgen voor onze smaak. In dat gesprek werden globaal het beeld en de grootte afgesproken.
de eerste stappen
grondkleur rood
Ik span een fijn linnen doek van 70×80 centimeter en geef het een grondkleur: rood. Deze kleur geeft meteen de passie die in het schilderij zal doorschemeren. Met gebrande omber maak ik een eerste schets.
In de huid van de schilder
Kijken en durven
Elke streek die ik maak heeft invloed. Door de schilder zo letterlijk te volgen realiseer ik me hoe complex het is wat hij maakt. Het ziet er zo eenvoudig uit, maar schijn bedriegt. Het groen is krachtig en overtuigend, een streek op de verkeerde plek of in een te lichte toon heeft groot effect.
Ik geniet van dit leerproces. Het dwingt me om nauwkeurig te kijken, te beslissen, keuze te maken en te durven. Ik kruip in de huid van de maker, en voel me een beetje van Dongen.
ontrafeling van het schilderij
Sensueel en mysterieus
Als ik er mee aan de slag ga, valt me op dat het oogwit niet wit maar groen geschilderd is. Dat maakt het niet sensueel, maar wel bijzonder en misschien mysterieus.
Het oog rechts voor de kijker verdwijnt voor een groot deel in de schaduw van de hoed. Doordat je niet alles ziet, vul je zelf in. Het deel dat je wel ziet wijkt wat naar rechts. Ze loenst een beetje.
Mooi he?
ik ben tevreden
Het proces vertraagt
Dan is het schilderij af. Ik kijk er lang naar, maak foto’s, verander hier en daar nog wat,…. het proces vertraagt. Ja, ik ben tevreden. Dan is het tijd om contact op te nemen met de opdrachtgever en het schilderij te onthullen. Altijd weer een spannend moment.
Ja, ook zij zijn tevreden.
Twee maand later konden we ons schilderij ophalen in Heerenveen. Uiterst spannend is dan de onthulling, maar we waren meteen onder de indruk van de kwaliteit.
Thuis is het op een mooie plek komen te hangen en hebben velen hun waardering uitgesproken. Met name een aantal vrienden die de Academie hebben gevolgd of kunsthistorie hebben gestudeerd waren vol lof over de goede toets die gevonden was. Wij zijn happy.
Prachtig Mirjam en leuk om te lezen!